Beogradi i kënaqur me vrasjet në Ukrainë. Krimet ruse ndaj popullit ukrainas, Serbia nuk i gjakon sikur kur vriste vet në Bosnje. Kështu mund të vlerësohet çdo lajm që lexon a dëgjon dikush nga mediat serbe, shumicën e të cilave, pa asnjë dyshim, i ka në dorë dhe i dirigjon qeveria e Beogradit në krye me Aleksandar Vuçiqin
Për më keq, kaluan 22 vjet nga përfundimi i krimeve serbe në Kosovë dhe BE-ja nuk e gjeti një shteg për ta hapur derën integrimeve. Sa herë që janë takuar shqiptarët e serbët në Bruksel, pothuajse vetëm për foto, BE e ka shpallur një sukses të madh në diplomaci. Por, për të ecur me hapa konkret para, duhet ndryshuar politika e deritashme. Ndryshe, Serbia do ta destabilizojë Ballkanin edhe për një mijë vjet.
Lufta në Ukrainë i nxori edhe më shumë në shesh dobësitë e Brukselit dhe lëshimet e mëdha ndaj Serbisë. Këto lëshime janë kuptuar nga Serbia si frikë e vendeve të BE-së. Këtë defensivë të BE-së e shfrytëzoi edhe Rusia. Tregtia i harroi mundësitë për luftë të armatosur.
Duke e parë qëndrimin aktual serb kundruall zhvillimeve në botë, veçanërisht në Ukrainë, nuk ka kush që e shpjegon heshtjen e Brukselit zyrtar. Serbia nuk ka lëvizë asnjë shkronjë sa i përket qëndrimit të saj në raport me vendet fqinje. Serbia, pasi dorëzoi disa ish-drejtues të shtetit në Hagë, me njëqind dredhi vazhdoi politiken aty ku e la Sllobodan Millosheviq. E, sa faqe letër mund të mbushen me faktet e Serbia ende e destabilizon. Sanksionet që e kryenin punën e duhur, Serbisë ia hoqën pa plotësimin e kushteve themelore për demokratizim. Brukseli ia hapi madje negociatat për anëtarësim, duke e lavdëruar “për arritjet demokratike”.
Lufta në Ukrainë po tregon kush është Serbia me qëndrim të hapur përkrah Rusisë. Për habi, as Ukraina nuk e tërhoqi ambasadorin e saj nga Beogradi. Ndërkaq, mbetja e Shqipërisë në lidhje me Serbinë, nuk do koment.
Beogradi e shikon qetë bombardimin rus të Ukrainës, ashtu siç e shikonin granatimin e Sarajevës. Për këtë qëndrim antinjerëzor të Serbisë, Bogdan Bogdanoviq në një intervistë ka thënë se populli serb ka devijuar rrugën e civilizimit. Beogradi më nuk është ai qyteti ku takon njerëz të përkatësive të ndryshme etnike. Aty tash janë grumbulluar kriminelët nga vatrat e luftës në Bosnje, në Kroaci e në Kosovë. Shumica dërmuese e intelektualëve nga të cilët mund të pritej diçka më mirë, kanë ikur azil në vendet perëndimore.
Ata që e përkrahin pushtetin e tashëm serb sillen si të sëmurë. Populli serb më nuk ka mundësi të dëgjojë çka thonë të tjerët përreth. Serbët nuk janë në gjendje të shkojnë as deri në Zagreb. Serbia nuk e sheh botën në të cilën jeton sepse jeton në një bote te rreme, larg realitetit.