Sarë Gjergji
Kur malin eron, mjellmë ëmbëlake,
të marr frymë, harroj!
Unë i kam besuar legjendës:
“Mjellma këndon vetëm një herë përpara vdekjes!”
Qiell i kuq, thonë, kob ndjell.
Tash ç’do më thuash për ngjyrën tënde?
Për shtegtimet e tua e për dashurinë tënde të re?
Ti s’e jeton një liqe të vetëm,
as vetëm liqeneve s’jeton!
Mjellmë e bardhë,
e zezë, mjellmë,
për ku je nisur?!
Unë jam këtu!
Këtu do jem, mjellmë!
