Sadbere Gagica Spahija
Ti vjeshta ime e pritjeve
Strehuar jam në krahët tu
Ëndrrën ta lëmë në dritaret e zemrës
Të heshtur
Natës pa mëngjes
Ta kujtojmë këngën e ëndrrës
Të ikim nga varrezat në shekujt e jetës
Më duket se jam Odiseo Dhjetë vjet pa e parë diellin
Shkëlqimi i syve
Humbet në horizontin e pluhurit të harresës
Dramë jete në skenë
Të ikim në heshtje
Ku bridhnim të dy brigjeve urave
Në shtegtarë të panjohur ndërgjegjesh
Kërkoj leje kalimi në frymorë
Prej dëshmitarëve të kohës së kohërave
Në qytetin e vargut
Dy gota i shtrova mbi bar me trëndafila
Edhe buzët e mia shtalbake
Eja të kalojmë.brigje e vise
Ti stina ime e pritjeve
Buzët puthen pa fjalë magjike…
