Nga: Shpendi Topollaj
Ma do mendja se Uilliam Shekspiri (William Shakespeare), ka qenë, është dhe do të jetë përherë shkrimtari më i njohur në botë. Për të thuhet se do të mjaftonin vetëm sonatat që shkroi (thuhet se janë 154 të tilla), që ai të mbulohej me atë lavdinë që gëzon, por unë do të shtoja se edhe Anglisë do t`i mjaftonte kjo lavdi për t`u ndierë në çdo kohë krenare për birin e saj që lindi në 23 prill të vitit 1564 në Stratford afër Londrës. Koha kur ai jetoi dhe krijoi, ka qenë e ngërthyer, si zakonisht në atë vend, me ngjarje mjaft të rëndësishme historike, me luftëra të paprera, por edhe nga ato për pushtet.
Kur ai doli në dritë, kishin kaluar plot 100 vjet që vendi i tij i kishte dorëzuar Francës tokat që i kishte bërë të sajat qysh nga shekulli XII dhe, si pasojë e konfliktit mes fisnikëve të Lankasterit me ata të Jorkut, sundonte qysh nga viti 1485 dinastia e Tudorëve. Vajza e Henrikut VIII dhe Ana Bolenës, Elizabeta e Parë që mbretëroi deri në vitin 1603, jo vetëm vuri baza të forta në rritjen e flotës luftarake detare dhe mposhti flotën spanjolle (Armadën) të urdhëruar nga Filipi II, por edhe përkrahu zhvillimin e kulturës, arteve, dhe sidomos letërsisë. Por, edhe kur ajo vdiq, dhe fronin e zuri Xhejmsi, përsëri kujdesi për artet e letërsinë vazhdoi me të njëjtën vëmendje.