ELVIRA ZENELI
Si erdhi ky fundvit kështu,
I beftë,
I trishtë,
Si një pikë loti e gremisur
Diku në cep të buzëve!
Ditët ngecin pa mëngjese
Dhe Hëna
Si fytyra jote e ikur,
E pafjalë.
Besëthyer!
Do pinim të dy deri në agim
Këtë pragviti,
Gjumin do mbanim zgjuar,
Me plot rrokullisje
E eksplorime puthjesh!
Tash,
Gota e vetmuar e verës
Më ngjan me shandanin
Ku digjet një qiri përshpirtjeje
Dhe unë,
Kallogreja,
Flakën e mallit pi!
Kështu deri në pafundësi…!
Sa e ftohtë kjo natë,
Pa një përqafim,
Pa një Dashuri!
Se më s’je ti!
