ATDHE GECI
Poezi nga “Kanuni poetik”
Në poezi është gjaku im
Atdheu i të tëra kohërave
sa herë qan a ngec historia
veton dhe bubullon poezia.
Midis ajrit, frymës e ujit,
midis bimëve dhe bëmave
jeta jonë jo rrallë pluskon
në heshtje dhe pa beteja.
Koha na don si don vetë
jo ashtu si e ( duam ) ne
ëndrrës zëshëm i thërras
po edhe ajo më del e zënë.
Dhjamin dhe metaforat zih
asnjë lloj i artit s´i duron,
poezia ndjehet e trishtuar,
kur poeti me emër shenjon.
