Anita Hoxha
Përse më shkrove sërish letër ?
Poshtë derës, dëguar si qëmoti…
Dashuria jonë, ndjenjë e vjetër
Syve të mij, është tharë ai loti !
Përse më shkrove, sërish letër ?
Si zjarri, dorën ma djeg përsëri…
Vetmisë sime, s’bëre asgjë tjetër,
Shtegut të harresës, hyre prapë ti !
Përse s’më lë në jetën time,
S’dua të kthehem vite më parë,
Dashurisë i mbetën ca thërrime…
Ditarëve tanë, një trëndafil i tharë !
