Nga: Juan Rulfo (nga “Letra Klarës”)
Përktheu: Bajram Karabolli
Vogëlushe, a e di se?
Pas shumë vrojtimeve, kam zbuluar se i ke sytë të sheqerosur. Dje, jo pak ëndërrova se po të puthja sytë, pak sipër qerpikëve, dhe ndjeva në gojë shijen e sheqerit; as më shumë e as më pak, atij sheqeri që hanim në kuzhinë, fshehur nga nëna, kur ishim fëmijë.
Gjithashtu, atëherë kam kuptuar se të dyja faqet e tua kishin një aromë pjeshke, ndoshta ngaqë një pjesë e kësaj shije del nga zemra.
Gjithsesi, puna është a do të mund të arrij të të shoh përsëri.
Nuk jam i kënaqur, jo; jam i dëshpëruar.
Sa kam menduar për ty, dje! Mendova, se sa mirë do të ishte po të gjeja rrugën drejt zemrës sate; vetëm atëherë do të përfundonte e keqja në shpirtin tim.
Ndërkohë, fillova të mat përmasat e dashurisë sime dhe bëra 685 kilometra rrugë. Domethënë, nga këtu deri aty ku je ti. Aty mbaroi. Dhe doli se ti je fillimi dhe fundi i të gjitha gjërave.
